BLIŹNIĘTA

Ludzie w dawnych czasach byli całkowicie zbici z tropu, gdy dwoje dzieci o takim samym wyglądzie rodziło się równocześnie tej samej kobiecie. Wyjaśniali to zjawisko na różne sposoby. Twierdzili na przykład, że to przynosi nieszczęście i topili jedno z niemowląt. (Jeżeli bliźnięta były różnej płci, topiono dziewczynkę). Czasami narodziny bliźniąt uważano za rzecz wróżącą szczęście oraz za dowód męskości ojca. Kiedy indziej oznaczały one kłopoty i były dowodem niewierności żony.

Rzymianie wierzyli, że narodziny bliźniąt to dobry znak, Egipcjanie także. Zarówno Rzymianie, jak i Egipcjanie wymyślili bogów-bliźniaków. Rzymianie mieli Romulusa i Remusa -założycieli Rzymu, a Egipcjanie czcili Ozyrysa i Seta. Angielskie wyrażenie by jiminy (rodzaj przysięgi, coś takiego jak polskie „jak rany”) pochodzi od rzymskiej przysięgi, w której przysięgający powołuje się na bliźniaczą konstelację Bliźniąt – Gemini .

Przesądów na temat bliźniąt jest mnóstwo. A oto niektóre z nich.

Jeżeli mąż ciężarnej żony rozsypie pieprz, musi rzucić trochę pieprzu przez prawe ramię, bo inaczej żona urodzi bliźnięta.

Bliźnięta wstępujące w związki małżeńskie tego samego dnia muszą to robić w dwóch różnych kościołach.

Rzymianie byli autorami przesądu głoszącego, że to z bliźniaczego rodzeństwa, które urodziło się pierwsze, jest dzieckiem miłości, a to, które urodziło się drugie – dzieckiem pioruna. I że drugie dziecko cieszy się większymi łaskami u Parek.

Bliźnięta nie są nigdy tak silne, jak jedno dziecko.

Po urodzeniu bliźniąt kobieta jest bezpłodna.

Czerwona pręga na brzuchu ciężarnej oznacza, że urodzi ona bliźnięta.

Bliźnięta mają tylko jedną duszę.